|
Главная / Bosh sahifa » HIKOYALAR / HAYOTIY HIKOYALAR / XIKOYALAR / SEVGI HIKOYALARI / ХИКОЯЛАР / СЕВГИ ХИКОЯЛАРИ
 Саломат ҳам бир пайтлар учар эди. Ўмон йўлларга юравериб, охири эрининг бошини еди. Бир куни жанжаллашиб қолганларида билмасдан эрнинг бошига ўқлоғ билан туширганди.
...
Davomini o'qish » Читать дальше »
|
 Бизни ночор демангиз, Биз ночордан безганмиз. Ночорнинг кўчасида, керагича кезганмиз. Орзумандга ҳам йўйманг, Орзуга биз бегона. Биз шунчаки орзуни, орзулаган девона. "Кўмганда кулгур”, дея қарғаб турар аллаким. Гар кулсак, кўмилишдан асраб турар аллаким. Хаёлпараст ҳам деманг, Қалбимиз тунд хаёлдан. Хаёл элчиси фақат дарак берар заволдан.
|
 1969 йили Житомир вилоятида 42 ёшли Дмитрий А. ни суд қилишди. У икки нафар қабр ўғриларини ўлдирганликда айбланарди. Учинчи ўғри эса, омади чопиб қочиб кетишга муваффақ бўлган ва ўшанинг ўзи милицияга хабар берган…
...
Davomini o'qish » Читать дальше »
|
 Мадамин ҳали ёш эди. Фарзанд орзу-ҳавасини кўришга ҳақли эди. Лекин элликка кирмай тўшакка михланди. Ҳар кўзгуга боққанда пешонаси тўла ажинни, деярли жонсиз оёқларини кўради-ю, беихтиёр йиғлаб юборади.
...
Davomini o'qish » Читать дальше »
|
 Бир… Икки… Уч… Юзгача санасам, уйқуга кетаман…
|
 Бўрибой ака — тадбиркор
|
 — Мен авваллари арвоҳларга, мистикага ишонмасдим, — дейди Россиянинг Свердловск вилоятида яшовчи Мария Аксенева. — Аммо хато қилибман. Бошимдан бир иш ўтдики, сал қурса, ўзим ўлим топаёздим. Хайриятки, худо асради…
...
Davomini o'qish » Читать дальше »
|
 Тоштемир ака бутун умр тракторчилик қилиб кун кечирди. Дастлабки йилларда колхознинг пахтасини пунктга ташиди. Кейинроқ раиснинг назарига тушдими, унга янги трактор беришди. Экин майдонларини культивация қиладиган бўлди. Ҳар бир куни, ойи, йили тинчлик-хотиржамликда, шириндан-шакар фарзандларининг оғушида кечди. Аммо Олтой беришгандан сўнг…
|
 Ўғлим энди 5 ёшни қарши олди. Аммо илм ўрганишга чанқоғи сероб. Намоз ўқишни севади...
|
 Сабриниса тепасида кимнингдир беўхшов шанғиллашидан уйғониб кетди.
|
 Аямнинг ёлғиз фарзанди бўлганим учунми, болалигимда тўполончи, танбал эканман. Буни ўн етти ёшимда — мени куракда турмайдиган сўз билан ҳақорат қилган пиёнистани уриб ўлдириб қўйиб, турмага тушганимдан кейингина англадим.
...
Davomini o'qish » Читать дальше »
|
 Квартирада сукунат ҳукмрон эди. Бу сукунат одатий эмас, қандайдир кўнгилсизлик келтирувчи онлар яқинлашаётганини билдирарди.
|
 Тошкент шаҳрининг чекка мавзеларидан бирида сукунат ҳукмрон эди. Ўрта бўйли, мовий кўз Мадинагина истар-истамас кўп қаватли уй томон юриб борарди. Хаёллари чалкаш, кўнглида ғашлик аломати сезилади. Миясида фақат бир савол чарх уради. "Нега чақирди экан? Наҳотки, тўй қилиб уйланишга қарор қилган бўлса?..”
|
 — Вой мени раҳбар боламдан айланай!.. Болажоним кеп қолди!.. Мунча йўқ бўп кетмасанг-а?.. Қари энам кўзлари мўлтираб йўлимга қарайдиям демайсан-а, Толибжон!?.
...
Davomini o'qish » Читать дальше »
|
 Бойвачча ярқираган «Мерседес»ида светофорнинг қизил чироғига келиб тўхтаганди, орқадан «Запорожец» келиб урилди. Азбаройи тутоқиб кетган бойвачча зарда билан пастга тушди. Қараса, «Запорожец» рулида ёши 80 дан ошган бир чол ўтирибди.
...
Davomini o'qish » Читать дальше »
|
|
| |
