— Кепқолинг, фақат мен орзу сотаман, Манов, "Марсга учиш”, бу — "Мангу яшаш!” Мана, Оловиддин сеҳрли чироғи, Манави "Соғиниш”, буниси "Қумсаш”.
"Онани туш кўриш”, "Ҳижрон” ва "Висол”, Кепқолинг, фақат мен орзу сотаман. "Йиғлаш”, "Энтикиш” бор, "Чуқур хўрсиниш”, Кўпроқ олганларга нархин ўтаман. Опқолинг, сотаману кетаман!
|
Yana kuz kelmoqda. Daryolar tindi. Shildir-shildir oqdi pokiza suvlar. Urgut bog’lariga sukunat qo’ndi, Хazonlarni sekin shamollar quvlar.
Оta elim, endi sevingin, shodlan, Istiqloling kelib chertdi darvozang. Оlis manzillarga shu tongda otlan, Yo’qolib ketmagay endi ovozang...
Nega quvonmaysan, toshmaysan jo’shib,
|
Qor qopladi ko'ngilni, Avvallari edi zar. Oramizni muzlatdi Oddiy dedi-dedilar.
Qulochlanti til degan, Kimga kulfat kimga zeb. Yuz ko'rishmas bo'ldikmi Dedi-dedilarni deb?
Alvido jonim malak, Umidim umid uzdi. O'rtamizni bitta til
|
Танимайман билмайман сизни, Ибо-хаё хам феълингизни, Тақдирми бу ёки тасодиф, Севдим кўриб суратингизни.
Жоду борми кўзингизда ё? Сиздан кўзим узолмайман-о, Ишонмассиз балки сўзимга, Севганим рост гувохдир худо!
Туним бедор хаёлим сизда, Сизга ишқим айтолмам сўзда, Мени шундай мафтун айлаган,
|
O, g'am yema! Halolman Pokman, Men - tonglardan qolib ketgan nur. Men quyoshdan uzilgan chog'man, Bor gunohim muhabbat erur.
O, g'am yema! Halolman Pokman, Bori aybim ishonch va orzu. Ishonganlar gunohkor emas, Odam ishqdan kirlanmaydiku!
| |
