O, g'am yema! Halolman Pokman, Men - tonglardan qolib ketgan nur. Men quyoshdan uzilgan chog'man, Bor gunohim muhabbat erur.
O, g'am yema! Halolman Pokman, Bori aybim ishonch va orzu. Ishonganlar gunohkor emas, Odam ishqdan kirlanmaydiku!
Shubhalanma, Qarama g'ayir, Ey poklarning vasliga yetgur. Men ham asli chil-chilman, lekin Siniqlarim ichimda erur.
O, g'am yema! Halolman Pokman, Bir yurakman epkinli, nekbin. Endi yetar! Bas, bunday yurma Gunohimda poklanib ketgin! Kel qalbimga, poklanib ketgin! |